تمرین در آب
یک روش است که با استفاده از آب، بهبود و اصلاح ناهنجاری های مختلف مانند انواع درد های مفصلی، آرتروز و دیسک ها را انجام میدهند.
حرکات اصلاحی
برای درمان ناهنجاری های حرکتی مانند کیفوز، زانوی ضربدری، انواع دیسک ها و آرتروز می توانید از حرکات اصلاحی و آب درمانی استفاده کنید. بسیاری از دیسک های کمر و گردن بدون عمل جراحی ترمیم می شوند.
درد دیسک کمر به خودی خود به وجود نیامده که انتظار داشته باشیم خود به خود هم از بین برود و صد البته نیاز به درمان دارد. ممکن است استراحت و کاهش فعالیت مدتی فرد را از درد دور نگه دارد اما استراحت مشکل را حل نمیکند ، وقتی بیرون زدگی دیسک چه در ناحیه ی کمر چه در گردن اتفاق می افتد . بدن آن قسمت بیرون زده را به عنوان یک جسم خارجی در نظر میگیرد و از آنجایی که در جای خودش قرار ندارد احتمال برخورد با نخاع را بالا میبرد . برخورد با نخاع همانا ، درد و بی حسی و گزگز همانا . پس برای از بین بردن درد باید ساختار به هم ریخته ی مهره ها رو به حالت درست برگردانیم تا دیسک از یک طرف تحت فشار نباشد و با نخاع برخورد نکند . اگر بخوایم به صورت یک مثال قابل لمس آن را بیان کنیم باید یک بادکنک کوچک (دیسک) را در نظر گرفت که بین هر دو دستمان (مهره ها) قرار دارد . وقتی سر انگشتان را به هم نزدیک کنیم و بادکنک را فشار دهیم قسمتی از بادکنک از لبه ی انگشتان بیرون می زند اگر تیغ و یا جسم تیزی مقابلش باشد باعث می شود که بادکنک بترکد . پس وقتی بخشی از دیسک فرد بیرون میزند یعنی از حد مجاز خودش خارج شده و با نخاع که جز سیستم اعصاب مرکزی ما هست برخورد می کند و این یعنی خود درد . پس احتمال اینکه به خودی خود برطرف شود خیلی کم است . با درمان مناسب، میتوان درد را کنترل کرد و کیفیت زندگی را بهبود بخشید. درمانهای مختلفی برای درد دیسک کمر وجود دارد، از جمله فیزیوتراپی، آبدرمانی و حرکات اصلاحی، تغییر در شیوه زندگی، داروها و در صورت نیازوبرای آخرین گزینه، جراحی. این را هم در نظر داشته باشید که مشاوره با پزشک متخصص برای تعیین درمان مناسب از اهمیت بالایی برخوردار است.
جراحی دیسک کمر باید به عنوان یک گزینه آخر در نظر گرفته شود و در مواردی که سایر روشهای درمانی نتوانستهاند بهبودی بیمار را به دنبال داشته باشند، مورد استفاده قرار میگیرد. قبل از تصمیم گیری برای جراحی، باید با پزشک خود مشورت کنید و تمام روشهای درمانی دیگر از قبیل فیزیوتراپی، آبدرمانی ، تمرین درمانی ، ماساژ ، دارو و ... را امتحان کرده باشید. همچنین، جراحی دیسک کمر همراه با مخاطرات و عوارض جانبی است که باید مد نظر داشته باشید.
روشهای غیرجراحی برای درمان دیسک کمر شامل موارد زیر میشود:
a- استراحت و محدود کردن فعالیت: در برخی موارد، استراحت و فعالیت محدود به تسکین درد کمک میکند.
b- فیزیوتراپی: فیزیوتراپی شامل لیزر درمانی ، الکتروآکوپانکچر ، اولتراسوند تراپی ، مگنت درمانی ، سوزن خشک و ... در کاهش درد بافت های نرم از جمله دیسک ها میتواند موثر باشد.
c-تمرین درمانی: تمرینات و تکنیکهای تقویتی، کششی و اصلاحی است که در داخل و بیرون آب انجام می شود . که به بهبود عملکرد عضلات و افزایش انعطاف پذیری و اصلاح نحوه حرکت بدن کمک میکند .
d- داروهای ضد التهابی: داروهای ضد التهابی غیراستروئیدی مانند آسپرین، ایبوپروفن و ناپروکسن ، دیکلوفناک، پیروکسیکام، ملوکسیکام به تسکین درد کمک میکنند.
e- تزریقات: تزریقات شامل تزریقات استروئیدی هستند که به تسکین درد کمک میکنند.
f- روشهای جایگزین: روشهای جایگزین مانند ماساژ درمانی و تکنیکهای رواندرمانی نیز به تسکین درد کمک میکنند.
بله، دیسک کمر با استفاده از روشهای غیرجراحی مانند فیزیوتراپی، آبدرمانی ، تمرینات ورزشی و اصلاحی ، داروهای ضد التهاب و تزریقات درمانی میتواند بهبود پیدا کند. همچنین، برخی روشهای جدید مانند تزریقات پلاسمای غنی از پلاکت، روشهای الکتروتراپی و لیزر درمانی نیز برای بهبود دیسک کمر استفاده میشوند . اما در برخی موارد، نیاز به جراحی برای درمان دیسک کمر وجود دارد. در واقع با جراحی فقط درد به طور موقت از بین می رود و تضمینی برای تجربه نکردن مجدد درد وجود ندارد . برای از بین بردن درد به صورت کامل و تجربه نکردن مجدد آن اصلاح ساختار مهره ها با استفاده از تغییر سبک زندگی و تقویت و کشش عضلات با بهره گرفتن از تمرینات داخل و بیرون آب و در بعضی افراد نیز باید برای از بین بردن سفتی عضلات از ماساژدرمانی و تکنیک های تریگر پوینت تراپی استفاده کرد .
جراحی برای درمان دیسک کمر فقط در موارد شدید و اورژانسی توصیه میشود. این به دلیل این است که جراحی دارای مخاطرات و عوارض جانبی مانند عفونت، خونریزی، اختلالات ادراری و رفتارهای دردناک بعضا بیشتر از زمان قبل عمل و آسیب به ریشه های بافت عصبی و فلج شدن بخشی از اندام عصب دهی شده است. همچنین، در برخی موارد، جراحی نمی تواند بهبودی کامل برای بیمار فراهم کند و ممکن است نیاز به درمان دوباره و یا درمان های دیگر داشته باشد. از طرفی هزینه های سرسام آور آن نسبت به روشی های دیگر باعث میشه که جراحی دیسک را به گزینه ی آخر تبدیل کند. بنابراین، درمان غیرجراحی برای دیسک کمر باید اولین گزینه باشد. که بهترین و ایمنترین گزینه برای رفع مشکلات دیسکوپاتی ،آبدرمانی و تمرینات اصلاحی می باشد.
مشکلات دیسک کمر شامل سه درجه هستند به ترتیب:
درجه ی بالجینگ که درصد کمی از دیسک بیرون میزند که اکثر افراد به دلیل رعایت نکردن خیلی از وضعیت های صحیح در طول شبانه روز از جمله ایستادن ، دراز کشیدن ، لم دادن ، نشستن و راه رفتن ، این اندازه از بیرون زدگی دیسک را ممکن است داشته باشند. خیلی وقت ها این درجه از بیرون زدگی به دلیل عدم برخورد دیسک به نخاع و درگیر نکردن عصب سیاتیک درد ویا علایمی رو برای فرد در بر ندارد.
درجه ی پروتروژن که در اکثر موارد با درد در کمر و درد تیر کشنده به باسن و پاها گزارش میشود که غالبا نیاز به جراحی ندارد و با درمان های غیر جراحی برطرف می شود.
درجه ی سوم بیرون زدگی دیسک ، اکستروژن گفته میشود این به معنای تخلیه ی کامل دیسک می باشد و به جراحی نیاز دارد.
در مواردی که درد و علائم دیگر مانند فشار بر عصب ها و کاهش قابل توجه قدرت و حس در پاها و ضعف عضلات پایین تنه وجود دارد، جراحی ممکن است لازم باشد. اما در موارد خفیف تر، درمان غیرجراحی اولین گزینه است که شامل تغییرات سبک زندگی، تمرینات اصلاحی و آب درمانی ، فیزیوتراپی، داروها و تزریقات موضعی می باشد.
بله، درمان دیسک کمر در سنین بالا ممکن است با عوارض بیشتری همراه باشد. به دلیل کاهش قدرت عضلات و سفتی عضلات مرتبط، بعضی از فردهای سالخورده ممکن است به دلیل جراحی دیسک با مشکلات بیشتری مواجه شوند. در واقع درمان دیسک به روش جراحی باید آخرین گزینه برای فرد بیمار باشد . بنابراین، درمان غیرجراحیای مانند آب درمانی میتواند گزینهای مناسبتر برای این گروه از افراد باشد. در هر صورت، تصمیم نهایی در مورد نوع درمانی که برای دیسک کمر انجام میشود، باید توسط پزشک یا متخصص تعیین شود.
بله، آبدرمانی برای جوانان و ورزشکاران که با تنشهای عضلانی و مفصلی روبرو هستند، مفید است. آب درمانی باعث کاهش درد بیمار ، تقویت عضلات ، افزایش انعطاف پذیری عضلات ، افزایش دامنه حرکتی مفاصل و همچنین بهبود جریان خون می شود. آبدرمانی در واقع برای هر فردی که دچار بیرون زدگی دیسک شده باشد میتواند مفید و کمک کننده باشد. در آب با تمرینات اصلاحی، متخصص به فرد کمک میکند تا ساختار مهره ها در راستای درستشان قرار بگیرد و فشاری که بخاطر گودی کمربیش از حد یا سر به جلوی شدید به دیسک وارد شده است را اصلاح کند.
آبدرمانی برای افرادی که دارای بیماریهای قلبی، تنفسی، اختلالات عصبی و حسی، آسم، بیماریهای پوستی و عفونی، حساسیت به آب و یا مشکلات جدی در حرکت و تعادل هستند، مناسب نیست. همچنین، برای افرادی که دارای زخم باز، شکستگی و یا درد شدید هستند، نباید از آبدرمانی استفاده کنند. قبل از شروع هرگونه تمرین فیزیکی یا آبدرمانی، بهتر است با پزشک خود مشورت کنید.
آبدرمانی به عنوان یک روش درمانی، مزایای بسیاری دارد. این روش میتواند باعث کاهش درد و التهاب بیمار ، تقویت عضلات ، افزایش انعطاف پذیری عضلات ، افزایش دامنه حرکتی مفاصل و بهبود جریان خون شود. همچنین می تواند باعث تقویت سیستم ایمنی بدن شود، وبه بهبود خواب و استراحت فرد کمک کند. همچنین، آبدرمانی باعث کاهش استرس و اضطراب شده و باعث بهبود روحیه و نشاط و شادابی فرد میشود. به همین دلیل، پزشکان آن را به عنوان یک روش درمانی مؤثر برای بسیاری از مشکلات جسمی و حتی روحی توصیه میکنند.
منظور از نتیجه از دید ما اصلاح ساختار بدن و ناحیه ی آسیب هست . که رسیدن به این هدف تلاش فرد را می طلبد.
در بعضی موارد فرد هیچ راهی جز جراحی ندارد . اما در آن حالت هم ، به فرد توصیه می شود که حداقل یک دوره آب درمانی انجام دهد تا اسپاسم های عضلانی به حداقل برسد بعد جراحی را انجام دهد . زیرا برای بهبودی کامل و عدم نیاز به جراحی مجدد فرد ناچار است که آب درمانی را بعد از جراحی انجام دهد.
اما اگر هدف فرد کاهش درد است . برای رسیدن به این هدف بسته به شدت و نوع آسیب از یک تا سه ماه متغییر است. اما این بهبودی و عدم درد ممکن است گذرا و مقطعی باشد. چرا که ممکن است این عدم درد ناشی از خود آب باشد و ساختار ستون فقرات فرد آسیب دیده در طول دوره ی آبدرمانی تغییری نکرده باشد . لذا توجه متخصص آبدرمانی باید روی اصلاح ساختار باشد نه صرفا کاهش درد تا علایم آسیب در طول زمان برنگردد.
خیلی از افراد دقیقا بعد از جراحی هیچ درد و علایم ناخوشایندی را که قبل از عمل داشتند را ندارند واین مسئله متاسفانه باعث می شود که از تمرینات توانبخشی و اصلاح ساختارشان غافل بمانند. و این باعث بیرون زدگی مابقی دیسک به دلیل جاگیری نامناسب مهره ها روی هم می شوند. و تازه به فکر آبدرمانی یا تمرینات اصلاحی می افتند . هر چند باز هم دیر نشده و می شود ساختار را اصلاح کرد. و مانع جراحی های پی در پی شد.
بعد از جراحی دیسک کمر، عضلات و بافتهای نرم اطراف منطقه جراحی ممکن است به شدت آسیب دیده باشند و این ممکن است منجر به درد و سفتی عضلات شود. آب درمانی با کاهش فشار بر روی مفاصل و عضلات و بهبود گردش خون و لنف در منطقه جراحی، به کاهش درد، بهبود حرکت و کمک به بازگشت به فعالیتهای روزانه کمک میکند. اما دلیل مهمتر و اصلی این است که ما طرز قرار گیری مهره ها روی هم را با استفاده از تمرینات داخل آب اصلاح کنیم چرا که چینش مهره ها روی هم دلیل اصلی سلامت ستون فقرات و یا بیرون زدگی دیسک ها هست برای همین ما بعد از جراحی دیسک به فرد توصیه میکنیم که حتما برنامه ی آب درمانی و بعد از آن تمرینات اصلاحی را به عنوان توانبخشی بعد از آسیب در برنامه ی خود قرار دهند . همچنین، آب درمانی میتواند به عنوان یک روش درمانی تکمیلی برای بهبود کلی کیفیت زندگی بعد از جراحی استفاده شود. چرا که به خودی خود جراحی دیسک دلیل بر مصونیت فرد برای برگشت مجدد آسیب نیست . پس فرد باید سبک زندگی خود را تغییر داده تا از آسیب و بیرون زدگی مجدد مصون بماند.
تعداد جلسات آب درمانی برای رفع مشکل دیسک کمر بستگی به شدت آسیب، تعداد دیسک های بیرون زده و وضعیت هر فرد قبل یا بعد از جراحی دارد و بهتر است توسط پزشک یا متخصص آب درمانی تعیین شود. علاوه بر این، پس از جلسات اولیه، پزشک ممکن است نتایج را بررسی کند و تعداد جلسات را براساس پاسخ بدن به درمان تغییر دهد. اما اگه به طور کلی بخواهیم به این سوال پاسخ بدهیم . بین ده جلسه تا 30 جلسه متغییر است.
این دو مورد هر کدام علایم خاص خودشان را دارند. برای مثال بیرون زدگی دیسک های گردنی باعث درد در ناحیه ی گردن و یا بی حسی و گزگز و ضعف در شانه ها بازو ها و دست ها می شود ممکن است فردی همه ی این علایم را داشته باشد ممکن است یک یا دو مورد از این علایم را بسته به شدت و تعداد دیسک های آسیب دیده داشته باشد.
از آنجایی که ستون فقرات محل عبور اعصاب مرکزی از مغز به اعضای بدن است، درمان نکردن به موقع دیسک گردن می تواند عواقب جبران ناپذیری را برای فرد به همراه داشته باشد.
در بیشتر موارد، دیسک گردن نیازی به درمان جراحی ندارد، اما در مواردی که اعصاب به طور خطرناکی فشرده می شوند، عدم درمان می تواند منجر به از دست دادن توانایی حرکت در اندام تحتانی یا دستها شود.
بنابراین، اگر علائمی مشابه با مواردی که در بالا توضیح داده شد را دارید، بهتر است با پزشک خود مشورت کنید و بسته به شدت و نوع آسیبتان راهی برای درمان یا پیشگیری از آسیب بیابید.
اما در مورد دیسک کمر ممکن است فرد آسیب دیده ، درد را در کمر ، پهلو ، باسن ، عضلات جلویی ران ویا پشت ران ، ساق پا ، پاها و پنجه ها حس کند و برای هر فرد نیز این نوع درد ها و محل های سرایت درد متفاوت است . ممکن است فردی کمرش دردهای تیر کشنده داشته باشد و این درد تا پاها هم حس بشه ممکنه برای فردی فقط گزگز شدن ، بی حسی و یا فقط درد حس شود.
از آنجایی که نوع درد و شدت آسیب ها برای افراد فرق دارد پس میتوانیم نتیجه بگیریم که نوع درمان نیز برای بیماران متفاوت است.
در مواردی که از طریق تصویربرداری MRI ، مطمئن می شوید که بیرون زدگی دیسک ندارید . پس باید رجوع کنید به مسیر عصب که از ناحیه ی کمر تا پنجه ی پاها عصب کشیده شده است . اگر به هر دلیلی مسیر عصب دچار اختلال و مسدود شده باشد فرد علایمی شبیه به گزگز و بی حسی رو در پاها حس می کند . شایع ترین محل گرفتگی مربوط به عضله ی پیریفورمیس می باشد که علایم سیاتیک را به فرد می دهد که با کشش های عضلانی و ماساژ درمانی می توان این علایم را کاهش داده یا به کلی از بین برد.